واردات و صادرات

واردات کالا چیست؟

واردات یکی از اصلی‌ترین حوزه‌های بازرگانی و تجارت بین‌المللی است. لزوم تجربه و تسلط به قوانین تجارت بین‌‌المللی در امر واردات و صادرات کالا، فعالیت در این زمینه را به حوزه‌ای تخصصی تبدیل کرده است. تهیه مواد اولیه یا لوازم ساخت برخی از کالاها در داخل کشور امکان‌پذیر نیست و گاهی هم تکنولوژی ساخت برخی محصولات در کشور وجود نداشته و یا مقرون‌به‌صرفه نیست. از همین رو بسیاری از شرکت‌ها، مجموعه‌های تولیدی و … با استفاده از کالاهای وارداتی نیازمندی‌های خود را برطرف می‌کنند. درواقع به‌تمامی کالاهایی که از راه تجاری به خاک کشور وارد می‌گردد، واردات گفته می‌شود.

مراحل واردات کالا در شرکت‌های واردکننده

شرکت‌های واردکننده بایستی اشراف کافی به قوانین و مقررات صادرات و واردات به کشور داشته باشند. اشراف به قوانین واردات کالا به ایران در حوزه تخصص شرکت‌های خدمات بازرگانی است. در ابتدای امر تولیدکننده، بازرگان، شرکت واردات یا خریدار بنا به دلایل و شرایطی که دارد، نیازی را در بازار احساس می‌کند و متوجه می‌شود که می‌تواند با استفاده از روابط یا با استفاده از مشتری‌های خود کالای مدنظر را به بازار موجود وارد و از منافع آن بهره ببرد.

 همه‌چیز در رابطه با واردات

 واردات چیست؟

به زبان ساده واردات به معنی فراهم آوردن کالا و محصولاتی است که در کشور موردنظر تولید نمی‌شود و برای دسترسی به آن کالاها باید از کشورهایی که تولیدکننده آن هستند، وارد کنند.

از دلایلی که موجب افزایش و وجود واردات می‌شود، محدودیت برخی کشورها در تولید برخی محصولات است؛ در برخی موارد نیز برای مناطقی، واردات برخی کالاها از مناطق دیگر برایشان به‌صرفه‌تر از تولید کالا است.

افزایش چشم‌گیر حجم واردات در کشورهای مختلف و رشد اقتصادی بیشتر این مناطق نشان از رابطه نزدیک تجارت و رشد اقتصادی دارد؛ درنتیجه وجود میزان مناسب از واردات برای کشورهای فعال در تجارت، می‌تواند آثار مثبتی بر روند رشد فرهنگی و اقتصادی آن‌ها داشته باشد.

آثار و مزایای برجسته واردات به شرح زیر است:

1.رشد فرهنگی( محصولات وارداتی و کاربرد آن‌ها می‌تواند بر فرهنگ و رفتار جامعه مؤثر باشد)؛

2.رشد اقتصادی تجارت و واردات از کسب‌وکارهای پررونق برای افراد زبده در این فعالیت می‌باشد و می‌تواند درصد منابع مالی

    و حتی اشتغال نیروهای انسانی را ارتقاء دهد؛ البته درصورتی‌که با میزان صادرات در تعادل باشد)؛

3.فراهم آوردن منابع و محصولاتی که در داخل کشور قادر به تولید آن نیستید؛

4.افزایش مطلوبیت و رفاه جامعه (برخی کالاها سطح زندگی افراد را بهبود می‌بخشند)؛

5.داده‌های واردات هر کشور منبع مناسبی برای تجزیه‌وتحلیل اقتصادی، چینش استراتژی‌های سیاسی و کشف فرصت‌های

    اقتصادی است( مثلاً می‌توان مسیر رشد یک کشور را به سمت مصرف‌گرایی یا واردات کالاهای سرمایه‌ای مشخص کرد)؛

6.استفاده از استراتژی‌های واردات برای حفظ تراز تجاری(  در برخی موارد که میزان صادرات از واردات پیشی گرفته است).

صادرات چیست؟

صادرات در بازرگانی به معنای انتقال کالا یا ارسال آن از محل مبدأ به مقصد است. طبق تعریف اداره گمرک جمهوری اسلامی ایران منظور از صادرات، خروج کالا از قلمرو گمرکی کشور مبدأ همراه با رعایت قوانین و مقررات موجود است.

صادرکننده کیست؟

به هر شخص حقیقی و یا حقوقی که دارای کارت بازرگانی و یا مجوز وزارت بازرگانی بوده و اقدام به صدور کالا نماید صادرکننده اطلاق می‌شود.

تعریف صادرات

صادرات در لغت به معنای انتقال کالا یا ارسال و فرستادن کالا از جایی به‌جای دیگر چه در داخل کشور و یا از داخل به خارج کشور است. صادرات عبارت است از ارتباط و کارکردن با بازارهای حرفه‌ای و حرفه‌ای‌های بازار در آن‌سوی مرزها. صادرات نقطه آغاز ارتباط برقرار کردن با دیگران است و همچنین صادرات برای کسب درآمد ارزی حاصل می‌شود و در برقراری موازنه تجاری و ایجاد تعادل اقتصادی کمک شایانی می‌نماید.

انواع صادرات

صادرات از دو دیدگاه تقسیم‌بندی شده است. در دیدگاه اول صادرات به ۲ نوع مستقیم و غیرمستقیم تقسیم می‌شود و در دیدگاه دوم به ۹ بخش قابل‌تقسیم است .

صادرات مستقیم

شرکت‌هایی که خریداران خارجی، آنان را تشویق به صادرات می‌کنند، معمولاً از این روش استفاده می‌نمایند. همچنین فروشندگانی که صادرات آنان آن‌قدر افزایش‌یافته که می‌توانند هزینه‌های اداره سازمان صادراتی خود را بر عهده بگیرند، نیز از این روش استفاده می‌کنند. شرکت‌هایی می‌توانند به صادرات مستقیم اقدام نمایند که کلیه فعالیت‌های ضروری جهت فروش محصولات خود را در کشور میزبان به عهده گیرند. این فعالیت‌ها عبارت‌اند از : تعیین ظرفیت بازار، یافتن خریدار، تعیین کانال‌های توزیع و انجام امور صادرات مانند آماده کردن اسناد و مدارک، اقدامات مربوط به حمل و بیمه محموله.

صادرات مستقیم به اشکال زیر انجام می‌شود :

الف) نمایندگان صادراتی

ب) نمایندگان فروش سیار

ج) شعبه فروش در خارج

د) بخش صادرات در داخل کشور

ه) بازاریابی رایگان

و) سفارش پستی

صادرات غیرمستقیم

صادرات غیرمستقیم بیشتر میان شرکت‌هایی که تازه به فکر صادرات افتاده‌اند متداول هست. در این نوع صادرات به سرمایه کمتری نیاز است و شرکت اجباری به استخدام فروشندگان یا اجرای قراردادهای مختلف در خارج از کشور ندارد، همچنین ریسک کمتری متوجه صادرکنندگان است. صادرات غیرمستقیم خود به چند روش قابل‌اجراست .

الف) شرکت‌های تجاری

ب) شرکت‌های مدیریت صادرات

ج) سازمان‌های تعاونی صادرات

صادرات قطعی

صادرات قطعی عبارت است از ارسال کالا به خارج از قلمرو گمرکی کشور به‌منظور فروش یا مصرف در کشورهای خارجی . صادرات قطعی از پرداخت حقوق گمرکی و سود بازرگانی و عوارض و مالیات معاف هست ولیکن مشمول هزینه‌های گمرکی است.

صادرات موقت

کالاهایی که برای انجام منظوری، موقتی به خارج از کشور ارسال و پس از انجام منظور موردنظر اعاده می‌شود، صادرات موقت نامیده می‌شود.

صادرات قطعی در حجم تجاری

برای حجم یا جنبه تجاری داشتن کالا معیار یا تعریفی مشخص نشده است. در ماده ۳ قانون صادرات و واردات آمده است که مبادرت به امر صادرات و واردات کالا به‌صورت تجاری مستلزم داشتن کارت بازرگانی است و در مورد ملاک تجاری بودن کالا بدین گونه شرح داده است که کالاهایی که به تشخیص گمرک برای فروش، وارد یا صادر می‌گردد، اعم از اینکه به همان شکل یا پس از انجام عملیات تولیدی، تفکیک و بسته‌بندی، به فروش می‌رسد، تجاری تلقی خواهد شد.

 صادرات قطعی غیرتجاری

صادرات قطعی غیرتجاری از طریق پست و مسافر انجام می‌گیرد.

صادرات مجدد

صادرات مجدد عبارت است از صدور کالاهایی که قبلاً واردشده است. چنانچه صادرات مجدد از طریق بندرها، مناطق آزاد یا انبارهای تحت حفاظت گمرک انجام گیرد مشمول پرداخت حقوق گمرکی نخواهد بود.

­­­­­­­